踏莎行（太易生日）

踏莎行（太易生日）原文：

此诗纯写闭门寥落之感。整首诗篇好似一幅形象鲜明、艺术精湛的画卷。读者把它慢慢地打开，首先映入眼帘的是灞原上空萧森的秋气：撩人愁思的秋风秋雨直到傍晚才停歇下来，在暮霭沉沉的天际，接连不断的雁群自北向南急急飞过。连番的风雨，雁儿们已经耽误了不少行程，好不容易风停雨歇，得赶在天黑之前找到一个宿处。这里用一个“频”字，既表明了雁群之多，又使人联想起雁儿们急于投宿的惶急之状。古人每见雁回，易惹乡思。读者继续打开画卷，景象则由寥廓的天际渐渐地转到地面，转到诗中的主人。只见风雨中片片黄叶从树上飘落下来，而寄居在孤寺中的一个旅客正独对孤灯，默默地出神。“落叶他乡树”这句，很值得玩味。中国有句老话叫做“树高千丈，叶落归根”，诗人在他乡看到落叶的情景，不能不有所感触。自己羁留异地，不知何时才能回到故乡东海（今江苏连云港(...)
！你靠后些。老官人，我行有影，衣有缝，怎么是鬼？只是你时运倒了，前日算差了石留住，今日又算差了我哩。只怕你说差了八字，你说真的来。我今年六十九岁，五月初五日戌时生。八字不差。这命不死，有些跷怪。必是有人破了我的法，要抢我的买卖，是你老了不济事，有那个来破你的法？你前日与了我一两银子，如今只与我九两便是。银子不打紧。你跟我进来，待我关上门。你不说那个破我的法，我就打杀你，看你可活得成。住、住、住，你这阴阳本慢帐，自家算不着，倒怪人来破你的法。你前日打发我去拜辞亲识朋友，我可有甚么亲识朋友？只有我隔壁任二公，去辞别他，说你算我该今日午时身死。那任二公有个桃花女，也与我算一算，说："不死，是有救的。明夜三更时分，该北斗七星下降，你备下香灯祭祀。"着我躲在席囤儿里，只等星官领受了临去之时，便跳出囤来，扯住一个，向他要些寿岁。我依着他，果然有七位星官，被(...)
在下片里，可以看到作者的化身——龙杖在雷雨交加的太空城里飞翔（杖化为龙，用《后汉书·费长房传》事。韩愈《赤藤杖歌》有“赤龙拔须血淋漓”语），铿地一声，天坛杖顿时化成赤龙腾起，雷声大作，四边山峰黑成了一片。可是他一点也没有忘却人间的赐予，他要降及时雨使田里的禾苗很好生长并得到好收成，他要为人们造福，要让人们过上丰衣足食的日子。而这种为人类造福利的事业，在自己看来，是完全可以办得到的，不经意的谈笑之间，人们已从中得到了不少的好处了。与那些禅房里(...)
巩顿首再拜，舍人先生： 　　去秋人还，蒙赐书及所撰先大父墓碑铭。反复观诵，感与惭并。夫铭志之著于世，义近于史，而亦有与史异者。盖史之于善恶，无所不书,而铭者，盖古之人有功德材行志义之美者，惧后世之不知，则必铭而见之。或纳于庙，或存于墓，一也。苟其人之恶，则于铭乎何有？此其所以与史异也。其辞之作，所以使死者无有所憾，生者得致其严。而善人喜于见传，则勇于自立；恶人无有所纪，则以愧而惧。至于通材达识，义烈节士，嘉言善状，皆见于篇，则足为后法。警劝之道，非近乎史，其将安近？ 　　及世之衰，为人之子孙者，一欲褒扬其亲而不本乎理。故虽恶人，皆务勒铭，以夸后世。立言者既莫之拒而不为，又以其子孙之所请也，书其恶焉，则人情之所不得，于是乎铭始不实。后之作铭者，常观其人。苟托之非人，则书之非公与是，则不足以行世而传后。故千百年来，公卿大夫至于里巷之士，莫不有铭，而传者盖少。其故非他，托之非人，书之非公与是故也。 　　然则孰为其人而能尽公与是欤？非畜道德而能文章者，无以为也。盖有道德者之于恶人，则不受而铭之，于众人则能辨焉。而人之行，有情善而迹非，有意奸而外淑，有善恶相悬而不可以实指，有实大于名，有名侈于实。犹(...)
①文丞相：文天祥，字宋瑞，号文山，江西吉水人。宋末状元。元兵南下，率义军抗战，拜右丞相，封信国公。后被俘，解送大都。坚贞不屈，慷慨就义。②徒把干戈挽落晖：《淮南子·览冥训》载“鲁阳公与韩构难，战酣，日暮，以戈挥之，日为之反三舍。（舍在这里是‘星区’之意，三舍就是太阳往回跑了三个星区那么远[1]”此句即用该典，意谓宋室江山如夕阳西下，难逃覆亡的命运。文天祥欲力挽狂澜，虽无补于大势，却大显英雄气概。③南冠：本为春秋时期楚人所戴之冠名。后多用《左传》成九年所载楚人钟仪在晋为囚之典。以南冠代指囚徒。被风吹：喻元兵势大。④子房：张良，韩国人，家五世相韩。韩亡，张良谋报韩仇，结勇士刺杀秦始皇未成。后佐刘邦建汉，立大功，封留侯，而韩国终于未复。⑤诸葛：三国时诸葛亮，佐刘备建蜀汉，力图恢复汉室江山，而蜀最终为魏所灭。祚：皇位。祚移，喻改朝换代。⑥鼎湖龙去：《史记··封禅书》载，黄帝铸鼎荆山之下，鼎成，有龙来迎，黄帝乘龙升天而去。后人遂以鼎湖龙飞为典故，指皇帝死去。这一句即用该典，指宋端宗及帝昺已死。⑦华表鹤归：传说古代辽东人丁令威在灵虚山学道，后来道成化鹤飞回辽东，落在城门华表柱上，当时一个少年见到想举弓射之。鹤立即飞向天空徘徊，作诗：“有鸟有鸟丁令威，去家千年今始归。城郭如故人民非，何不学仙冢累累。”然后高飞而去。[2]  这里引用该典，意谓不见文天祥英魂来归。⑧新亭：《世说新语·言语》载，晋室南迁后“过江诸人，每至美日，辄相邀新亭，藉卉木饮宴。周侯中坐而叹曰：‘风景不殊，正自(...)
犹道不如归。
此诗纯写闭门寥落之感。整首诗篇好似一幅形象鲜明、艺术精湛的画卷。读者把它慢慢地打开，首先映入眼帘的是灞原上空萧森的秋气：撩人愁思的秋风秋雨直到傍晚才停歇下来，在暮霭沉沉的天际，接连不断的雁群自北向南急急飞过。连番的风雨，雁儿们已经耽误了不少行程，好不容易风停雨歇，得赶在天黑之前找到一个宿处。这里用一个“频”字，既表明了雁群之多，又使人联想起雁儿们急于投宿的惶急之状。古人每见雁回，易惹乡思。读者继续打开画卷，景象则由寥廓的天际渐渐地转到地面，转到诗中的主人。只见风雨中片片黄叶从树上飘落下来，而寄居在孤寺中的一个旅客正独对孤灯，默默地出神。“落叶他乡树”这句，很值得玩味。中国有句老话叫做“树高千丈，叶落归根”，诗人在他乡看到落叶的情景，不能不有所感触。自己羁留异地，不知何时才能回到故乡东海（今江苏连云港(...)

踏莎行（太易生日）拼音解读：

cǐ shī chún xiě bì mén liáo luò zhī gǎn 。zhěng shǒu shī piān hǎo sì yī fú xíng xiàng xiān míng 、yì shù jīng zhàn de huà juàn 。dú zhě bǎ tā màn màn dì dǎ kāi ，shǒu xiān yìng rù yǎn lián de shì bà yuán shàng kōng xiāo sēn de qiū qì ：liáo rén chóu sī de qiū fēng qiū yǔ zhí dào bàng wǎn cái tíng xiē xià lái ，zài mù ǎi chén chén de tiān jì ，jiē lián bú duàn de yàn qún zì běi xiàng nán jí jí fēi guò 。lián fān de fēng yǔ ，yàn ér men yǐ jīng dān wù le bú shǎo háng chéng ，hǎo bú róng yì fēng tíng yǔ xiē ，dé gǎn zài tiān hēi zhī qián zhǎo dào yī gè xiǔ chù 。zhè lǐ yòng yī gè “pín ”zì ，jì biǎo míng le yàn qún zhī duō ，yòu shǐ rén lián xiǎng qǐ yàn ér men jí yú tóu xiǔ de huáng jí zhī zhuàng 。gǔ rén měi jiàn yàn huí ，yì rě xiāng sī 。dú zhě jì xù dǎ kāi huà juàn ，jǐng xiàng zé yóu liáo kuò de tiān jì jiàn jiàn dì zhuǎn dào dì miàn ，zhuǎn dào shī zhōng de zhǔ rén 。zhī jiàn fēng yǔ zhōng piàn piàn huáng yè cóng shù shàng piāo luò xià lái ，ér jì jū zài gū sì zhōng de yī gè lǚ kè zhèng dú duì gū dēng ，mò mò dì chū shén 。“luò yè tā xiāng shù ”zhè jù ，hěn zhí dé wán wèi 。zhōng guó yǒu jù lǎo huà jiào zuò “shù gāo qiān zhàng ，yè luò guī gēn ”，shī rén zài tā xiāng kàn dào luò yè de qíng jǐng ，bú néng bú yǒu suǒ gǎn chù 。zì jǐ jī liú yì dì ，bú zhī hé shí cái néng huí dào gù xiāng dōng hǎi （jīn jiāng sū lián yún gǎng (...)
！nǐ kào hòu xiē 。lǎo guān rén ，wǒ háng yǒu yǐng ，yī yǒu féng ，zěn me shì guǐ ？zhī shì nǐ shí yùn dǎo le ，qián rì suàn chà le shí liú zhù ，jīn rì yòu suàn chà le wǒ lǐ 。zhī pà nǐ shuō chà le bā zì ，nǐ shuō zhēn de lái 。wǒ jīn nián liù shí jiǔ suì ，wǔ yuè chū wǔ rì xū shí shēng 。bā zì bú chà 。zhè mìng bú sǐ ，yǒu xiē qiāo guài 。bì shì yǒu rén pò le wǒ de fǎ ，yào qiǎng wǒ de mǎi mài ，shì nǐ lǎo le bú jì shì ，yǒu nà gè lái pò nǐ de fǎ ？nǐ qián rì yǔ le wǒ yī liǎng yín zǐ ，rú jīn zhī yǔ wǒ jiǔ liǎng biàn shì 。yín zǐ bú dǎ jǐn 。nǐ gēn wǒ jìn lái ，dài wǒ guān shàng mén 。nǐ bú shuō nà gè pò wǒ de fǎ ，wǒ jiù dǎ shā nǐ ，kàn nǐ kě huó dé chéng 。zhù 、zhù 、zhù ，nǐ zhè yīn yáng běn màn zhàng ，zì jiā suàn bú zhe ，dǎo guài rén lái pò nǐ de fǎ 。nǐ qián rì dǎ fā wǒ qù bài cí qīn shí péng yǒu ，wǒ kě yǒu shèn me qīn shí péng yǒu ？zhī yǒu wǒ gé bì rèn èr gōng ，qù cí bié tā ，shuō nǐ suàn wǒ gāi jīn rì wǔ shí shēn sǐ 。nà rèn èr gōng yǒu gè táo huā nǚ ，yě yǔ wǒ suàn yī suàn ，shuō ："bú sǐ ，shì yǒu jiù de 。míng yè sān gèng shí fèn ，gāi běi dòu qī xīng xià jiàng ，nǐ bèi xià xiāng dēng jì sì 。"zhe wǒ duǒ zài xí dùn ér lǐ ，zhī děng xīng guān lǐng shòu le lín qù zhī shí ，biàn tiào chū dùn lái ，chě zhù yī gè ，xiàng tā yào xiē shòu suì 。wǒ yī zhe tā ，guǒ rán yǒu qī wèi xīng guān ，bèi (...)
zài xià piàn lǐ ，kě yǐ kàn dào zuò zhě de huà shēn ——lóng zhàng zài léi yǔ jiāo jiā de tài kōng chéng lǐ fēi xiáng （zhàng huà wéi lóng ，yòng 《hòu hàn shū ·fèi zhǎng fáng chuán 》shì 。hán yù 《chì téng zhàng gē 》yǒu “chì lóng bá xū xuè lín lí ”yǔ ），kēng dì yī shēng ，tiān tán zhàng dùn shí huà chéng chì lóng téng qǐ ，léi shēng dà zuò ，sì biān shān fēng hēi chéng le yī piàn 。kě shì tā yī diǎn yě méi yǒu wàng què rén jiān de cì yǔ ，tā yào jiàng jí shí yǔ shǐ tián lǐ de hé miáo hěn hǎo shēng zhǎng bìng dé dào hǎo shōu chéng ，tā yào wéi rén men zào fú ，yào ràng rén men guò shàng fēng yī zú shí de rì zǐ 。ér zhè zhǒng wéi rén lèi zào fú lì de shì yè ，zài zì jǐ kàn lái ，shì wán quán kě yǐ bàn dé dào de ，bú jīng yì de tán xiào zhī jiān ，rén men yǐ cóng zhōng dé dào le bú shǎo de hǎo chù le 。yǔ nà xiē chán fáng lǐ (...)
gǒng dùn shǒu zài bài ，shě rén xiān shēng ： 　　qù qiū rén hái ，méng cì shū jí suǒ zhuàn xiān dà fù mù bēi míng 。fǎn fù guān sòng ，gǎn yǔ cán bìng 。fū míng zhì zhī zhe yú shì ，yì jìn yú shǐ ，ér yì yǒu yǔ shǐ yì zhě 。gài shǐ zhī yú shàn è ，wú suǒ bú shū ,ér míng zhě ，gài gǔ zhī rén yǒu gōng dé cái háng zhì yì zhī měi zhě ，jù hòu shì zhī bú zhī ，zé bì míng ér jiàn zhī 。huò nà yú miào ，huò cún yú mù ，yī yě 。gǒu qí rén zhī è ，zé yú míng hū hé yǒu ？cǐ qí suǒ yǐ yǔ shǐ yì yě 。qí cí zhī zuò ，suǒ yǐ shǐ sǐ zhě wú yǒu suǒ hàn ，shēng zhě dé zhì qí yán 。ér shàn rén xǐ yú jiàn chuán ，zé yǒng yú zì lì ；è rén wú yǒu suǒ jì ，zé yǐ kuì ér jù 。zhì yú tōng cái dá shí ，yì liè jiē shì ，jiā yán shàn zhuàng ，jiē jiàn yú piān ，zé zú wéi hòu fǎ 。jǐng quàn zhī dào ，fēi jìn hū shǐ ，qí jiāng ān jìn ？ 　　jí shì zhī shuāi ，wéi rén zhī zǐ sūn zhě ，yī yù bāo yáng qí qīn ér bú běn hū lǐ 。gù suī è rén ，jiē wù lè míng ，yǐ kuā hòu shì 。lì yán zhě jì mò zhī jù ér bú wéi ，yòu yǐ qí zǐ sūn zhī suǒ qǐng yě ，shū qí è yān ，zé rén qíng zhī suǒ bú dé ，yú shì hū míng shǐ bú shí 。hòu zhī zuò míng zhě ，cháng guān qí rén 。gǒu tuō zhī fēi rén ，zé shū zhī fēi gōng yǔ shì ，zé bú zú yǐ háng shì ér chuán hòu 。gù qiān bǎi nián lái ，gōng qīng dà fū zhì yú lǐ xiàng zhī shì ，mò bú yǒu míng ，ér chuán zhě gài shǎo 。qí gù fēi tā ，tuō zhī fēi rén ，shū zhī fēi gōng yǔ shì gù yě 。 　　rán zé shú wéi qí rén ér néng jìn gōng yǔ shì yú ？fēi chù dào dé ér néng wén zhāng zhě ，wú yǐ wéi yě 。gài yǒu dào dé zhě zhī yú è rén ，zé bú shòu ér míng zhī ，yú zhòng rén zé néng biàn yān 。ér rén zhī háng ，yǒu qíng shàn ér jì fēi ，yǒu yì jiān ér wài shū ，yǒu shàn è xiàng xuán ér bú kě yǐ shí zhǐ ，yǒu shí dà yú míng ，yǒu míng chǐ yú shí 。yóu (...)
①wén chéng xiàng ：wén tiān xiáng ，zì sòng ruì ，hào wén shān ，jiāng xī jí shuǐ rén 。sòng mò zhuàng yuán 。yuán bīng nán xià ，lǜ yì jun1 kàng zhàn ，bài yòu chéng xiàng ，fēng xìn guó gōng 。hòu bèi fú ，jiě sòng dà dōu 。jiān zhēn bú qū ，kāng kǎi jiù yì 。②tú bǎ gàn gē wǎn luò huī ：《huái nán zǐ ·lǎn míng xùn 》zǎi “lǔ yáng gōng yǔ hán gòu nán ，zhàn hān ，rì mù ，yǐ gē huī zhī ，rì wéi zhī fǎn sān shě 。（shě zài zhè lǐ shì ‘xīng qū ’zhī yì ，sān shě jiù shì tài yáng wǎng huí pǎo le sān gè xīng qū nà me yuǎn [1]”cǐ jù jí yòng gāi diǎn ，yì wèi sòng shì jiāng shān rú xī yáng xī xià ，nán táo fù wáng de mìng yùn 。wén tiān xiáng yù lì wǎn kuáng lán ，suī wú bǔ yú dà shì ，què dà xiǎn yīng xióng qì gài 。③nán guàn ：běn wéi chūn qiū shí qī chǔ rén suǒ dài zhī guàn míng 。hòu duō yòng 《zuǒ chuán 》chéng jiǔ nián suǒ zǎi chǔ rén zhōng yí zài jìn wéi qiú zhī diǎn 。yǐ nán guàn dài zhǐ qiú tú 。bèi fēng chuī ：yù yuán bīng shì dà 。④zǐ fáng ：zhāng liáng ，hán guó rén ，jiā wǔ shì xiàng hán 。hán wáng ，zhāng liáng móu bào hán chóu ，jié yǒng shì cì shā qín shǐ huáng wèi chéng 。hòu zuǒ liú bāng jiàn hàn ，lì dà gōng ，fēng liú hóu ，ér hán guó zhōng yú wèi fù 。⑤zhū gě ：sān guó shí zhū gě liàng ，zuǒ liú bèi jiàn shǔ hàn ，lì tú huī fù hàn shì jiāng shān ，ér shǔ zuì zhōng wéi wèi suǒ miè 。zuò ：huáng wèi 。zuò yí ，yù gǎi cháo huàn dài 。⑥dǐng hú lóng qù ：《shǐ jì ··fēng chán shū 》zǎi ，huáng dì zhù dǐng jīng shān zhī xià ，dǐng chéng ，yǒu lóng lái yíng ，huáng dì chéng lóng shēng tiān ér qù 。hòu rén suí yǐ dǐng hú lóng fēi wéi diǎn gù ，zhǐ huáng dì sǐ qù 。zhè yī jù jí yòng gāi diǎn ，zhǐ sòng duān zōng jí dì bǐng yǐ sǐ 。⑦huá biǎo hè guī ：chuán shuō gǔ dài liáo dōng rén dīng lìng wēi zài líng xū shān xué dào ，hòu lái dào chéng huà hè fēi huí liáo dōng ，luò zài chéng mén huá biǎo zhù shàng ，dāng shí yī gè shǎo nián jiàn dào xiǎng jǔ gōng shè zhī 。hè lì jí fēi xiàng tiān kōng pái huái ，zuò shī ：“yǒu niǎo yǒu niǎo dīng lìng wēi ，qù jiā qiān nián jīn shǐ guī 。chéng guō rú gù rén mín fēi ，hé bú xué xiān zhǒng lèi lèi 。”rán hòu gāo fēi ér qù 。[2]  zhè lǐ yǐn yòng gāi diǎn ，yì wèi bú jiàn wén tiān xiáng yīng hún lái guī 。⑧xīn tíng ：《shì shuō xīn yǔ ·yán yǔ 》zǎi ，jìn shì nán qiān hòu “guò jiāng zhū rén ，měi zhì měi rì ，zhé xiàng yāo xīn tíng ，jiè huì mù yǐn yàn 。zhōu hóu zhōng zuò ér tàn yuē ：‘fēng jǐng bú shū ，zhèng zì (...)
yóu dào bú rú guī 。
cǐ shī chún xiě bì mén liáo luò zhī gǎn 。zhěng shǒu shī piān hǎo sì yī fú xíng xiàng xiān míng 、yì shù jīng zhàn de huà juàn 。dú zhě bǎ tā màn màn dì dǎ kāi ，shǒu xiān yìng rù yǎn lián de shì bà yuán shàng kōng xiāo sēn de qiū qì ：liáo rén chóu sī de qiū fēng qiū yǔ zhí dào bàng wǎn cái tíng xiē xià lái ，zài mù ǎi chén chén de tiān jì ，jiē lián bú duàn de yàn qún zì běi xiàng nán jí jí fēi guò 。lián fān de fēng yǔ ，yàn ér men yǐ jīng dān wù le bú shǎo háng chéng ，hǎo bú róng yì fēng tíng yǔ xiē ，dé gǎn zài tiān hēi zhī qián zhǎo dào yī gè xiǔ chù 。zhè lǐ yòng yī gè “pín ”zì ，jì biǎo míng le yàn qún zhī duō ，yòu shǐ rén lián xiǎng qǐ yàn ér men jí yú tóu xiǔ de huáng jí zhī zhuàng 。gǔ rén měi jiàn yàn huí ，yì rě xiāng sī 。dú zhě jì xù dǎ kāi huà juàn ，jǐng xiàng zé yóu liáo kuò de tiān jì jiàn jiàn dì zhuǎn dào dì miàn ，zhuǎn dào shī zhōng de zhǔ rén 。zhī jiàn fēng yǔ zhōng piàn piàn huáng yè cóng shù shàng piāo luò xià lái ，ér jì jū zài gū sì zhōng de yī gè lǚ kè zhèng dú duì gū dēng ，mò mò dì chū shén 。“luò yè tā xiāng shù ”zhè jù ，hěn zhí dé wán wèi 。zhōng guó yǒu jù lǎo huà jiào zuò “shù gāo qiān zhàng ，yè luò guī gēn ”，shī rén zài tā xiāng kàn dào luò yè de qíng jǐng ，bú néng bú yǒu suǒ gǎn chù 。zì jǐ jī liú yì dì ，bú zhī hé shí cái néng huí dào gù xiāng dōng hǎi （jīn jiāng sū lián yún gǎng (...)

※提示：拼音为程序生成，因此多音字的拼音可能不准确。

相关翻译

此诗纯写闭门寥落之感。整首诗篇好似一幅形象鲜明、艺术精湛的画卷。读者把它慢慢地打开，首先映入眼帘的是灞原上空萧森的秋气：撩人愁思的秋风秋雨直到傍晚才停歇下来，在暮霭沉沉的天际，接连不断的雁群自北向南急急飞过。连番的风雨，雁儿们已经耽误了不少行程，好不容易风停雨歇，得赶在天黑之前找到一个宿处。这里用一个“频”字，既表明了雁群之多，又使人联想起雁儿们急于投宿的惶急之状。古人每见雁回，易惹乡思。读者继续打开画卷，景象则由寥廓的天际渐渐地转到地面，转到诗中的主人。只见风雨中片片黄叶从树上飘落下来，而寄居在孤寺中的一个旅客正独对孤灯，默默地出神。“落叶他乡树”这句，很值得玩味。中国有句老话叫做“树高千丈，叶落归根”，诗人在他乡看到落叶的情景，不能不有所感触。自己羁留异地，不知何时才能回到故乡东海（今江苏连云港(...)
不知什么缘故，南朝不少诗人对这一历史故事发生了兴趣，纷纷以“铜雀台”、“铜雀妓”为题，伤悲其意，为之歌咏。何逊、江淹、刘孝绰、张正见、荀仲举等人，都有同题之作。谢朓此诗描写的也是这一题材。“同”，应和的意思。谢谘议，名暻，谘议是官名。谢朓的诗是应和谢暻的铜雀台诗而(...)

相关赏析

“波神”二句说，水神有意留住我观看夕阳西下的美丽景色，放起鱼鳞般的波纹。这是写的天气乍变，微风初起时的湖上景色，也是变天的前兆。有经验的船工势必要抛锚停舟，采取应急措施，因为这霞光(...)
[1]之：无意义。 学者：求学的人。[2]所以：用来……的，……的凭借.[3]道：指儒家孔子、孟轲的哲学、政治等原理、原则。可以参看本书上面所选韩愈《原道》。[4]受：通“授”。传授。[5]业：泛指古代经、史、诸子之学及古文写作，可以参看本书下面所选韩愈《进学解》中所述作者治学内容。[6]人非生而知之者：人不是生下来就懂得道理。之：指知识和道理。语本《论语·述而》：“子曰：‘我非生而知之者，好古敏以求之者也。’” 《论语·季氏》：“孔子曰：‘生而知之者，上也；学而知之者，次也。’”孔子承认有生而知之的人，但认为自己并非这样。韩愈则进一步明确没有生而知之的人。[7]其为惑也：那些成为疑难的问题。[8]乎：于，在。[9]闻道：语本《论语·里仁》：“子曰：‘朝闻道，夕死可矣。’”闻，听见，引伸为懂得。道：儒家之道。[10]从而师之：跟从（他），拜他为老(...)
①案：一种放食器的小几。又，案，即古“椀”（碗）字。　②会：能。这句是说一个人生在世上能有多久呢？　③安能：怎能。蹀躞（diéxiè叠谢）：小步行走的样子。这句是说怎么能裹足不前，垂翼不飞呢。　④弄儿：逗小孩。戏：玩耍。　⑤孤(...)
飞来峰顶有座高耸入云的塔，听说鸡鸣时分可以看见旭日升起。不怕层层浮云遮住我那远眺的视野，只因为我站(...)

作者介绍

胡宗奎 胡宗奎，英德人。明武宗正德七年（一五一二）贡生。官福建按察司经历。事见清道光《英德县志》卷九。