感尚子平事

感尚子平事原文：

那些雅乌多快活，安闲翻飞向巢窠。人们生活都美好，独独是我遇灾祸。我对苍天有何罪？我的罪名是什么?忧伤充满我心中，对此我又能如何？　　平平坦坦那大道，到处长满青青草。深深忧伤在我心，忧伤如同棒杵捣。和衣而卧哀声叹，忧伤使我容颜老。忧伤充满我心中，头疼心烦真焦躁。　　看到桑树梓树林，恭敬顿生敬爱心。无时不尊我父亲，无时不恋我母亲。不连皮裘外面毛，不附皮裘内里衬。老天如今生下我，哪里有我好时运？　　株株柳树真茂密，上面蝉鸣声声急。深不见底一潭水，周围芦苇真密集。我像漂流的小舟，不知漂流到哪(...)
另外，本文中的委婉的表现手法也值得注意。作者明明表达了自己的(...)
《长恨歌》是一首抒情成份很浓的叙事诗，诗人在叙述故事和人物塑造上，采用了中国传统诗歌擅长的抒写手法，将叙事、写景和抒情和谐地结合在一起，形成诗歌抒情上回环往复的特点。诗人时而把人物的思想感情注入景物，用景物的折光来烘托人物的心境；时而抓住人物周围富有特征性的景物、事物，通过人物对它们的感受来表现内心的感情，层层渲染，恰如其分地表达人物蕴蓄在内心深处的难达之情。唐玄宗逃往西南的路上，四处是黄尘、栈道、高山，日色暗淡，旌旗无光，秋景凄凉，这是以悲凉的秋景来烘托人物的悲思。在蜀地，面对着青山绿水，还是朝夕不能忘情，蜀中的山山水水原是很美的，但是在寂寞悲哀的唐玄宗眼中，那山的“青”，水的“碧”，也都惹人伤心，大自然的美应该有恬静的心境才能享受，他却没有，所以就更增加了内心的痛苦。这是透过美景来写哀情，使感情又深入一层。行宫中的月色，雨夜里的铃声，本来就很撩人意绪，诗人抓住这些寻常但是富有特征性的事物，把人带进伤心、断肠的境界，再加上那一见一闻，一色一声，互相交错，在语言上、声调上也表现出人物内心的愁苦凄清，这又是一层。还都路上，“天旋地转”，本来是高(...)
瞻彼洛城郭，微子为悲伤[12] 。
陈藏一《话腴》：“赵昂总管始肄业临安府学，因踬无聊赖，遂脱儒冠从禁弁，升御前应对。一日，侍阜陵跸之德寿宫。高庙宴席间问今应制之臣，张抡之后为谁。阜陵以昂对。高庙俯睐久之，知其尝为诸生，命赋拒霜词。昂奏所用腔，令缀《婆罗门引》。又奏所用意，诏自述其梗概。即赋就进呈云：……”进呈的就是以上这首词。“阜陵”即宋孝宗赵构，阜陵名“永阜陵”，所以南宋人以“阜陵”称孝宗；高庙即宋高宗赵构，构庙号“高宗”，后人因以“高庙”称之。赵构退位后居住在“德寿宫”，因而宋人或以“德寿”代称宋高宗。赵昂的这首词，是应宋高宗之命而作的，是一首“应制词”；以咏“拒霜”（即“木芙蓉”，或称“地芙蓉”、“木莲”等）为内容，因而它又是一首咏物词。《话腴》又载：高宗看了这首词，(...)
长恨晓风漂泊。且莫遣香肌，瘦减如削。深杏夭桃，端的为谁零落。况天气、妆点清明，对美景、不妨行乐。拌著。向花时取，一杯独酌。
前两联极力描写秋景，直到颈联，才点出一个“秋”字。“独登台”，则表明诗人是在高处远眺，这就把眼前景和心中情紧密地联系在一起了。“常作客”，指出了诗人飘泊无定的生涯。“百年”，本喻有限的人生，此处专指暮年。“悲秋”两字写得沉痛。秋天不一定可悲，只是诗人目睹苍凉恢廓的秋景，不由想到自己沦落他乡、年老多病的处境，故生出无限悲愁之绪。诗人把久客最易悲愁，多病独爱登台的感情，概括进一联“雄阔高浑，实大声弘”的对句之中，使人深深地感到了他那沉重地跳动着的感情脉搏。此联的“万里”“百年”和上一联的“无边”“不尽”，还有相互呼应的作用：诗人的羁旅愁与孤独感，就象落叶和江水一样，推排不尽，驱赶不绝，情与景交融相洽。诗到此已给作客思乡的一般含意，添上久客孤独的内容，增入悲秋苦病的情思，加进离乡万里、人在暮(...)
因此天子穿着五彩花纹的衣服隆重地祭祀太阳，让叁公九卿，熟习知悉农业生产，中午考察政务，交代百官要做的事务。京都县邑各级官员在牧、相的领导下，安排事务使百姓得到治理。天子穿着三采花纹的衣服祭祀月亮，和太史、司载详细记录天象；日落便督促嫔妃们，让她们清洁并准备好禘祭、郊祭的各种谷物及器皿，然后才休息。诸侯们清早听取天子布置事务和训导，白天完成他们所负责的日常政务，傍晚反复检查有关典章和法规，夜晚警告众官，告诫他们不要过度享乐，然后才休息。卿大夫清早统筹安排政务，白天与属僚商量处理政务，傍晚梳理一遍当天的事务，夜晚处理他的家事，然后才休息。贵族青年清早接受早课，白天讲习所学知识，傍晚复习，夜晚反省自己有无过错直到没有什么不满意的地方，然后才休息。从平民以下，日出而作，日落而息，没有一天懈怠的。王后亲子编织冠冕上用来系瑱的黑色丝带，公侯的夫人还要编织系于颌下的帽带以及覆盖帽子的装饰品。卿的妻子做腰带，所有贵妇人都要亲自做祭祀服装。各种士人的妻子，还(...)
《干旄》一诗，古今解其主旨之说甚多，据张树波《国风集说》所载，有十三种。各家之说，可谓洋洋大观，但其中影响较大的，也不(...)
横汾路，寂寞当年箫鼓。荒烟依旧平楚—— 这几句借助对历史盛迹的追忆与对眼前自然景物的描绘，渲染了大雁殉情的不朽意义。 “横汾路”指当年汉武帝巡幸处。“寂寞当年箫鼓”是倒装句，即当年箫鼓寂寞。楚：即从莽，平楚就是平林。这几句说的是，在这汾水一带，当年本是帝王游幸欢乐的地方，可是现在已经一片荒凉，平林漠漠，荒烟如织。据《史记·封禅书》记载，汉武帝曾率文武百官至汾水边巡祭后土，武帝做《秋风辞》，其中有“泛楼船兮济汾河，横中流兮扬素波，箫鼓鸣兮发棹歌”之句，可见当时是箫鼓喧天，棹歌四起，山鸣谷应，何等热闹。而今天却是四处冷烟衰草，一派萧条冷落景象。古与今，盛与衰，(...)
严将军：《三国志·蜀志·张飞传》载，严颜在刘璋手下做将军，镇守巴郡，被张飞捉住，要他投降，他回答说：“我州但有断头将军，无降将军！”张飞见其威武不屈，把他释(...)
词作的下片，词人以细微的笔触，紧承上片末句，着重刻画自己具体的闺中寂寞生活。“乍试夹衫金缕缝，山枕斜欹，枕损钗头凤。”春暖天晴，春装初试，然而词人却足不出户，去观赏那美好的春景，却斜欹在山枕上，以致把精美的钗头凤给压坏了。“山枕”，即檀枕，因其如“凹”形，故称山枕。词人不出户观赏春景，是因怕良辰美景触引伤感之情，二是表明其心境郁闷，慵懒至极。一个“损”字，也暗示词人慵懒、无精打采。末二句：“独抱浓愁无好梦，夜阑犹剪灯花弄。”愁本无形，却言“抱”，可见此愁对其来说有多“浓”，多重，更何况是“独抱”，此情更是难堪。“无好梦”，是说现实很寂寞(...)

感尚子平事拼音解读：

nà xiē yǎ wū duō kuài huó ，ān xián fān fēi xiàng cháo kē 。rén men shēng huó dōu měi hǎo ，dú dú shì wǒ yù zāi huò 。wǒ duì cāng tiān yǒu hé zuì ？wǒ de zuì míng shì shí me ?yōu shāng chōng mǎn wǒ xīn zhōng ，duì cǐ wǒ yòu néng rú hé ？　　píng píng tǎn tǎn nà dà dào ，dào chù zhǎng mǎn qīng qīng cǎo 。shēn shēn yōu shāng zài wǒ xīn ，yōu shāng rú tóng bàng chǔ dǎo 。hé yī ér wò āi shēng tàn ，yōu shāng shǐ wǒ róng yán lǎo 。yōu shāng chōng mǎn wǒ xīn zhōng ，tóu téng xīn fán zhēn jiāo zào 。　　kàn dào sāng shù zǐ shù lín ，gōng jìng dùn shēng jìng ài xīn 。wú shí bú zūn wǒ fù qīn ，wú shí bú liàn wǒ mǔ qīn 。bú lián pí qiú wài miàn máo ，bú fù pí qiú nèi lǐ chèn 。lǎo tiān rú jīn shēng xià wǒ ，nǎ lǐ yǒu wǒ hǎo shí yùn ？　　zhū zhū liǔ shù zhēn mào mì ，shàng miàn chán míng shēng shēng jí 。shēn bú jiàn dǐ yī tán shuǐ ，zhōu wéi lú wěi zhēn mì jí 。wǒ xiàng piāo liú de xiǎo zhōu ，bú zhī piāo liú dào nǎ (...)
lìng wài ，běn wén zhōng de wěi wǎn de biǎo xiàn shǒu fǎ yě zhí dé zhù yì 。zuò zhě míng míng biǎo dá le zì jǐ de (...)
《zhǎng hèn gē 》shì yī shǒu shū qíng chéng fèn hěn nóng de xù shì shī ，shī rén zài xù shù gù shì hé rén wù sù zào shàng ，cǎi yòng le zhōng guó chuán tǒng shī gē shàn zhǎng de shū xiě shǒu fǎ ，jiāng xù shì 、xiě jǐng hé shū qíng hé xié dì jié hé zài yī qǐ ，xíng chéng shī gē shū qíng shàng huí huán wǎng fù de tè diǎn 。shī rén shí ér bǎ rén wù de sī xiǎng gǎn qíng zhù rù jǐng wù ，yòng jǐng wù de shé guāng lái hōng tuō rén wù de xīn jìng ；shí ér zhuā zhù rén wù zhōu wéi fù yǒu tè zhēng xìng de jǐng wù 、shì wù ，tōng guò rén wù duì tā men de gǎn shòu lái biǎo xiàn nèi xīn de gǎn qíng ，céng céng xuàn rǎn ，qià rú qí fèn dì biǎo dá rén wù yùn xù zài nèi xīn shēn chù de nán dá zhī qíng 。táng xuán zōng táo wǎng xī nán de lù shàng ，sì chù shì huáng chén 、zhàn dào 、gāo shān ，rì sè àn dàn ，jīng qí wú guāng ，qiū jǐng qī liáng ，zhè shì yǐ bēi liáng de qiū jǐng lái hōng tuō rén wù de bēi sī 。zài shǔ dì ，miàn duì zhe qīng shān lǜ shuǐ ，hái shì cháo xī bú néng wàng qíng ，shǔ zhōng de shān shān shuǐ shuǐ yuán shì hěn měi de ，dàn shì zài jì mò bēi āi de táng xuán zōng yǎn zhōng ，nà shān de “qīng ”，shuǐ de “bì ”，yě dōu rě rén shāng xīn ，dà zì rán de měi yīng gāi yǒu tián jìng de xīn jìng cái néng xiǎng shòu ，tā què méi yǒu ，suǒ yǐ jiù gèng zēng jiā le nèi xīn de tòng kǔ 。zhè shì tòu guò měi jǐng lái xiě āi qíng ，shǐ gǎn qíng yòu shēn rù yī céng 。háng gōng zhōng de yuè sè ，yǔ yè lǐ de líng shēng ，běn lái jiù hěn liáo rén yì xù ，shī rén zhuā zhù zhè xiē xún cháng dàn shì fù yǒu tè zhēng xìng de shì wù ，bǎ rén dài jìn shāng xīn 、duàn cháng de jìng jiè ，zài jiā shàng nà yī jiàn yī wén ，yī sè yī shēng ，hù xiàng jiāo cuò ，zài yǔ yán shàng 、shēng diào shàng yě biǎo xiàn chū rén wù nèi xīn de chóu kǔ qī qīng ，zhè yòu shì yī céng 。hái dōu lù shàng ，“tiān xuán dì zhuǎn ”，běn lái shì gāo (...)
zhān bǐ luò chéng guō ，wēi zǐ wéi bēi shāng [12] 。
chén cáng yī 《huà yú 》：“zhào áng zǒng guǎn shǐ yì yè lín ān fǔ xué ，yīn zhì wú liáo lài ，suí tuō rú guàn cóng jìn biàn ，shēng yù qián yīng duì 。yī rì ，shì fù líng bì zhī dé shòu gōng 。gāo miào yàn xí jiān wèn jīn yīng zhì zhī chén ，zhāng lún zhī hòu wéi shuí 。fù líng yǐ áng duì 。gāo miào fǔ lài jiǔ zhī ，zhī qí cháng wéi zhū shēng ，mìng fù jù shuāng cí 。áng zòu suǒ yòng qiāng ，lìng zhuì 《pó luó mén yǐn 》。yòu zòu suǒ yòng yì ，zhào zì shù qí gěng gài 。jí fù jiù jìn chéng yún ：……”jìn chéng de jiù shì yǐ shàng zhè shǒu cí 。“fù líng ”jí sòng xiào zōng zhào gòu ，fù líng míng “yǒng fù líng ”，suǒ yǐ nán sòng rén yǐ “fù líng ”chēng xiào zōng ；gāo miào jí sòng gāo zōng zhào gòu ，gòu miào hào “gāo zōng ”，hòu rén yīn yǐ “gāo miào ”chēng zhī 。zhào gòu tuì wèi hòu jū zhù zài “dé shòu gōng ”，yīn ér sòng rén huò yǐ “dé shòu ”dài chēng sòng gāo zōng 。zhào áng de zhè shǒu cí ，shì yīng sòng gāo zōng zhī mìng ér zuò de ，shì yī shǒu “yīng zhì cí ”；yǐ yǒng “jù shuāng ”（jí “mù fú róng ”，huò chēng “dì fú róng ”、“mù lián ”děng ）wéi nèi róng ，yīn ér tā yòu shì yī shǒu yǒng wù cí 。《huà yú 》yòu zǎi ：gāo zōng kàn le zhè shǒu cí ，(...)
zhǎng hèn xiǎo fēng piāo bó 。qiě mò qiǎn xiāng jī ，shòu jiǎn rú xuē 。shēn xìng yāo táo ，duān de wéi shuí líng luò 。kuàng tiān qì 、zhuāng diǎn qīng míng ，duì měi jǐng 、bú fáng háng lè 。bàn zhe 。xiàng huā shí qǔ ，yī bēi dú zhuó 。
qián liǎng lián jí lì miáo xiě qiū jǐng ，zhí dào jǐng lián ，cái diǎn chū yī gè “qiū ”zì 。“dú dēng tái ”，zé biǎo míng shī rén shì zài gāo chù yuǎn tiào ，zhè jiù bǎ yǎn qián jǐng hé xīn zhōng qíng jǐn mì dì lián xì zài yī qǐ le 。“cháng zuò kè ”，zhǐ chū le shī rén piāo bó wú dìng de shēng yá 。“bǎi nián ”，běn yù yǒu xiàn de rén shēng ，cǐ chù zhuān zhǐ mù nián 。“bēi qiū ”liǎng zì xiě dé chén tòng 。qiū tiān bú yī dìng kě bēi ，zhī shì shī rén mù dǔ cāng liáng huī kuò de qiū jǐng ，bú yóu xiǎng dào zì jǐ lún luò tā xiāng 、nián lǎo duō bìng de chù jìng ，gù shēng chū wú xiàn bēi chóu zhī xù 。shī rén bǎ jiǔ kè zuì yì bēi chóu ，duō bìng dú ài dēng tái de gǎn qíng ，gài kuò jìn yī lián “xióng kuò gāo hún ，shí dà shēng hóng ”de duì jù zhī zhōng ，shǐ rén shēn shēn dì gǎn dào le tā nà chén zhòng dì tiào dòng zhe de gǎn qíng mò bó 。cǐ lián de “wàn lǐ ”“bǎi nián ”hé shàng yī lián de “wú biān ”“bú jìn ”，hái yǒu xiàng hù hū yīng de zuò yòng ：shī rén de jī lǚ chóu yǔ gū dú gǎn ，jiù xiàng luò yè hé jiāng shuǐ yī yàng ，tuī pái bú jìn ，qū gǎn bú jué ，qíng yǔ jǐng jiāo róng xiàng qià 。shī dào cǐ yǐ gěi zuò kè sī xiāng de yī bān hán yì ，tiān shàng jiǔ kè gū dú de nèi róng ，zēng rù bēi qiū kǔ bìng de qíng sī ，jiā jìn lí xiāng wàn lǐ 、rén zài mù (...)
yīn cǐ tiān zǐ chuān zhe wǔ cǎi huā wén de yī fú lóng zhòng dì jì sì tài yáng ，ràng sān gōng jiǔ qīng ，shú xí zhī xī nóng yè shēng chǎn ，zhōng wǔ kǎo chá zhèng wù ，jiāo dài bǎi guān yào zuò de shì wù 。jīng dōu xiàn yì gè jí guān yuán zài mù 、xiàng de lǐng dǎo xià ，ān pái shì wù shǐ bǎi xìng dé dào zhì lǐ 。tiān zǐ chuān zhe sān cǎi huā wén de yī fú jì sì yuè liàng ，hé tài shǐ 、sī zǎi xiáng xì jì lù tiān xiàng ；rì luò biàn dū cù pín fēi men ，ràng tā men qīng jié bìng zhǔn bèi hǎo dì jì 、jiāo jì de gè zhǒng gǔ wù jí qì mǐn ，rán hòu cái xiū xī 。zhū hóu men qīng zǎo tīng qǔ tiān zǐ bù zhì shì wù hé xùn dǎo ，bái tiān wán chéng tā men suǒ fù zé de rì cháng zhèng wù ，bàng wǎn fǎn fù jiǎn chá yǒu guān diǎn zhāng hé fǎ guī ，yè wǎn jǐng gào zhòng guān ，gào jiè tā men bú yào guò dù xiǎng lè ，rán hòu cái xiū xī 。qīng dà fū qīng zǎo tǒng chóu ān pái zhèng wù ，bái tiān yǔ shǔ liáo shāng liàng chù lǐ zhèng wù ，bàng wǎn shū lǐ yī biàn dāng tiān de shì wù ，yè wǎn chù lǐ tā de jiā shì ，rán hòu cái xiū xī 。guì zú qīng nián qīng zǎo jiē shòu zǎo kè ，bái tiān jiǎng xí suǒ xué zhī shí ，bàng wǎn fù xí ，yè wǎn fǎn shěng zì jǐ yǒu wú guò cuò zhí dào méi yǒu shí me bú mǎn yì de dì fāng ，rán hòu cái xiū xī 。cóng píng mín yǐ xià ，rì chū ér zuò ，rì luò ér xī ，méi yǒu yī tiān xiè dài de 。wáng hòu qīn zǐ biān zhī guàn miǎn shàng yòng lái xì tiàn de hēi sè sī dài ，gōng hóu de fū rén hái yào biān zhī xì yú hé xià de mào dài yǐ jí fù gài mào zǐ de zhuāng shì pǐn 。qīng de qī zǐ zuò yāo dài ，suǒ yǒu guì fù rén dōu yào qīn zì zuò jì sì fú zhuāng 。gè zhǒng shì rén de qī zǐ ，hái (...)
《gàn máo 》yī shī ，gǔ jīn jiě qí zhǔ zhǐ zhī shuō shèn duō ，jù zhāng shù bō 《guó fēng jí shuō 》suǒ zǎi ，yǒu shí sān zhǒng 。gè jiā zhī shuō ，kě wèi yáng yáng dà guān ，dàn qí zhōng yǐng xiǎng jiào dà de ，yě bú (...)
héng fén lù ，jì mò dāng nián xiāo gǔ 。huāng yān yī jiù píng chǔ —— zhè jǐ jù jiè zhù duì lì shǐ shèng jì de zhuī yì yǔ duì yǎn qián zì rán jǐng wù de miáo huì ，xuàn rǎn le dà yàn xùn qíng de bú xiǔ yì yì 。 “héng fén lù ”zhǐ dāng nián hàn wǔ dì xún xìng chù 。“jì mò dāng nián xiāo gǔ ”shì dǎo zhuāng jù ，jí dāng nián xiāo gǔ jì mò 。chǔ ：jí cóng mǎng ，píng chǔ jiù shì píng lín 。zhè jǐ jù shuō de shì ，zài zhè fén shuǐ yī dài ，dāng nián běn shì dì wáng yóu xìng huān lè de dì fāng ，kě shì xiàn zài yǐ jīng yī piàn huāng liáng ，píng lín mò mò ，huāng yān rú zhī 。jù 《shǐ jì ·fēng chán shū 》jì zǎi ，hàn wǔ dì céng lǜ wén wǔ bǎi guān zhì fén shuǐ biān xún jì hòu tǔ ，wǔ dì zuò 《qiū fēng cí 》，qí zhōng yǒu “fàn lóu chuán xī jì fén hé ，héng zhōng liú xī yáng sù bō ，xiāo gǔ míng xī fā zhào gē ”zhī jù ，kě jiàn dāng shí shì xiāo gǔ xuān tiān ，zhào gē sì qǐ ，shān míng gǔ yīng ，hé děng rè nào 。ér jīn tiān què shì sì chù lěng yān shuāi cǎo ，yī pài xiāo tiáo lěng luò jǐng xiàng 。gǔ yǔ jīn ，shèng yǔ shuāi ，(...)
yán jiāng jun1 ：《sān guó zhì ·shǔ zhì ·zhāng fēi chuán 》zǎi ，yán yán zài liú zhāng shǒu xià zuò jiāng jun1 ，zhèn shǒu bā jun4 ，bèi zhāng fēi zhuō zhù ，yào tā tóu jiàng ，tā huí dá shuō ：“wǒ zhōu dàn yǒu duàn tóu jiāng jun1 ，wú jiàng jiāng jun1 ！”zhāng fēi jiàn qí wēi wǔ bú qū ，bǎ tā shì (...)
cí zuò de xià piàn ，cí rén yǐ xì wēi de bǐ chù ，jǐn chéng shàng piàn mò jù ，zhe zhòng kè huà zì jǐ jù tǐ de guī zhōng jì mò shēng huó 。“zhà shì jiá shān jīn lǚ féng ，shān zhěn xié yī ，zhěn sǔn chāi tóu fèng 。”chūn nuǎn tiān qíng ，chūn zhuāng chū shì ，rán ér cí rén què zú bú chū hù ，qù guān shǎng nà měi hǎo de chūn jǐng ，què xié yī zài shān zhěn shàng ，yǐ zhì bǎ jīng měi de chāi tóu fèng gěi yā huài le 。“shān zhěn ”，jí tán zhěn ，yīn qí rú “āo ”xíng ，gù chēng shān zhěn 。cí rén bú chū hù guān shǎng chūn jǐng ，shì yīn pà liáng chén měi jǐng chù yǐn shāng gǎn zhī qíng ，èr shì biǎo míng qí xīn jìng yù mèn ，yōng lǎn zhì jí 。yī gè “sǔn ”zì ，yě àn shì cí rén yōng lǎn 、wú jīng dǎ cǎi 。mò èr jù ：“dú bào nóng chóu wú hǎo mèng ，yè lán yóu jiǎn dēng huā nòng 。”chóu běn wú xíng ，què yán “bào ”，kě jiàn cǐ chóu duì qí lái shuō yǒu duō “nóng ”，duō zhòng ，gèng hé kuàng shì “dú bào ”，cǐ qíng gèng shì nán kān 。“wú hǎo mèng ”，shì shuō xiàn shí hěn jì mò (...)

※提示：拼音为程序生成，因此多音字的拼音可能不准确。

相关翻译

词作的下片，词人以细微的笔触，紧承上片末句，着重刻画自己具体的闺中寂寞生活。“乍试夹衫金缕缝，山枕斜欹，枕损钗头凤。”春暖天晴，春装初试，然而词人却足不出户，去观赏那美好的春景，却斜欹在山枕上，以致把精美的钗头凤给压坏了。“山枕”，即檀枕，因其如“凹”形，故称山枕。词人不出户观赏春景，是因怕良辰美景触引伤感之情，二是表明其心境郁闷，慵懒至极。一个“损”字，也暗示词人慵懒、无精打采。末二句：“独抱浓愁无好梦，夜阑犹剪灯花弄。”愁本无形，却言“抱”，可见此愁对其来说有多“浓”，多重，更何况是“独抱”，此情更是难堪。“无好梦”，是说现实很寂寞(...)
一夜他已有几分睡意，
一夜他已有几分睡意，
北苑春风，

相关赏析

夜静罗帏山盟处，一个日三竿晓镜妆梳。一个引丫鬟使数，一个将梅香小玉，都
汉儿女嫁吴儿妇，吴儿尽是汉儿爷。
“雁啼红叶天，人醉黄花地，芭蕉雨声秋梦里”这一句其实颇为经典，既充分体现张可久“清丽派”的作风，又充分体现曲在营造意境上对诗词手法的传承，强调了一种有构图讲究的图画般的美感。这一句却能够从人的多种感官角度把一种写来写去的思乡情怀具体化，形象化，把主观感受融入客观景物里，虽是一种常用的表现手法，又因作者能对颜色、声音、炼字、音韵都做出很好地把握，使得此曲经得起反复的品读。
他急忙披衣而起，对南飞的孤雁千叮咛万嘱咐，想把满腹的愁绪告诉雁儿，让它转告远在城里桥外河边小楼里的那个她。全词通篇表达了一个“相思”之情，但却没用一个“相思”之类的字眼，只是通(...)
另外，本文中的委婉的表现手法也值得注意。作者明明表达了自己的(...)
一夜他已有几分睡意，

作者介绍

成岫 字云友，钱塘人，董宗伯室。有《慧香馆集》。